De mensen zijn powerpoint beu. Een zoveelste spreker die een legertje weliswaar professioneel gemaakte slides er in korte tijd doorjaagt, vindt geen genade meer bij het publiek. Niets is zo erg als een spreker die zijn slides afleest: erg voor het publiek die zich betutteld voelt en erg voor de spreker die alle contact met zijn publiek verliest.
Neen, een spreker dient complementair te zijn aan zijn slides. Powerpoint is geen boodschap, het is louter de marketing van je boodschap als spreker: het visualiserend, smaakmakend, overtuigend versterken van wat de spreker aanhaalt. De spreker houdt de leiding, met als middel enkele slides, niet omgekeerd. De spreker dient zich tot de essentie te beperken, en mag dus best geen volledigheid nastreven. Het publiek moet bovendien bij die essentie betrokken worden.
Aanpak workshops
Men leert niet tennissen door er een boek over te lezen. Daarom werk ik in mijn workshops over presentatietechnieken of train-the-trainer met reële presentaties die gefilmd en nabesproken worden.
Tijdens de filmopnames zal het publiek een bepaalde houding moeten aannemen tov de spreker, het thema, en elkaar. Bij de nabespreking ervan zullen we nagaan hoe de spreker omging met bepaalde weerstanden, in welke mate zijn visuele hulpmiddelen complementair waren aan zijn rol als spreker, in welke mate de lesmethodes voldoende gevarieerd werden en hoe hij als spreker of trainer oog had voor elk individu én de groepsdynamica.
Een dergelijke aanpak vergt kleine groepen tijdens de workshops (max 8 p). Workshops zijn normaliter gespreid over meerdere dagen, al dan niet aaneensluitend.
"Le moyen d'ennuyer, c'est de vouloir tout dire" (Voltaire)
